Bijna iedereen met een platsnuit, of een bulldog in de meeste gevallen, heeft er waarschijnlijk al eens van gehoord: droge ogen. Nancy Faes van bullenhuisje Chez Swa vertelt ons meer over ‘ductus parotis transpositie’, een operatie waarbij de speekselbuis als traanbuis wordt gebruikt om de ogen in de toekomst vochtig te houden.

Het probleem: keratoconjunctivitis sicca

Keratoconjunctivitis sicca (KCS), of zoals we zeggen, ‘droge ogen’ , is een van de meest voorkomende oogproblemen bij honden. Droge ogen worden veroorzaakt door te weinig traanproductie. De traanfilm is afwijkend, waardoor er een ontsteking ontstaat van het hoornvlies en de bindvliezen. De aandoening kan aangeboren zijn of erfelijk, maar meestal ontwikkelt de ziekte zich op latere leeftijd. De meest voorkomende oorzaak van KCS is echter de afbraak van de traanklieren door het eigen immuunsysteem van de hond (auto-immuunaandoening). Dit betekent dat er te weinig natuurlijk traanvocht wordt geproduceerd. De beschadiging van de traanklieren is onomkeerbaar. Bij uitblijvende behandeling gaan de traanklieren uiteindelijk geheel verloren en kan de hond geen traanvocht meer produceren. Droge ogen is een pijnlijke aandoening die uiteindelijk tot blijvende blindheid kan leiden.

In een later artikel zal er dieper op KCS als aandoening worden ingegaan.

Een wel heel bijzondere oplossing

Hoewel ik, Nancy Faes van bullenhuisje Chez Swa, als rescuer van bulldogs meer dan me lief is in contact kom met droge ogen is er wel één keer een heel bijzonder verhaal geweest. Het hele verhaal van Boogy kan je op de Facebook pagina van Chez Swa lezen maar vandaag wil ik graag ingaan op een specifiek probleem en een wel heel bijzondere oplossing.

In december 2018 ging ik een Franse bulldog die Boogy noemde ophalen. Hij bleek in een zeer erge staat van verwaarlozing te zijn, waaronder onbehandelde ogen. Op de foto zie je een van de korstjes die loskwamen van zijn oogjes.

De problemen met Boogy’s ogen waren, naast zijn huid, de eerste dingen die we zo snel mogelijk moesten uitzoeken. We bezochten een oogarts om zo alle mogelijkheden te bespreken.

Boogy had naast onbehandelde droge ogen ook geen derde ooglid, of knipvlies. Net in dat derde ooglid zit de traanklier die zorgt voor de bevochtiging. Hij had dus geen enkele mogelijkheid om zijn ogen vochtig te houden. En, na tien jaar zou dat ook niet meer met de nodige zalfjes en druppels in orde kunnen komen.

De oogarts stelde voor om een ‘ductus parotis transpositie’ uit te voeren. Hierbij wordt de uitgang van de oorspeekselklier, die normaal via de wang uitkomt, omgelegd naar het aangetaste oog. Dit betekend dus eigenlijk dat de hond uit zijn oog gaat kwijlen, waardoor dit wel vochtig blijft.

Geslaagde operatie

Naast de ductus parotis transpositie werden ook zijn oogleden verkleind. Door de vele huidproblemen waren deze helemaal terug getrokken, zo ver zelfs dat hij zijn ogen niet meer kon sluiten.

Na een geslaagde operatie was het alsnog de vraag of Boogy’s ogen na jaren verwaarlozing weer goed zouden komen. Wekenlang hebben we ze verzorgd en uiteindelijk klaarde zijn geopereerd oog op! Hij kon duidelijk weer schaduwen waarnemen en onze hoop steeg!

Helaas bleek niet veel later dat hij, net aan dit oog, een tumor ontwikkelde. Zijn oog moest bijgevolg verwijderd worden.

Geen standaardoperatie

Ondanks dat het voor Boogy niet goed is afgelopen, door andere omstandigheden, zijn er elders wél positieve verhalen opgetekend. In enkele gevallen ziet men geen verbetering of te weinig traanproductie, in andere gevallen ziet men dan weer overmatige speekselproductie waardoor de hond de hele tijd ‘kwijlt’. Belangrijk is om de speekselproductie te blijven stimuleren. Geef de hond vooral veel lekkers dus!

Hoewel deze behandeling geen standaardoperatie is en men vaak met de nodige oogzalven of -druppels van start kan gaan, is dit in sommige gevallen wél een te overwegen optie.

Ga bij ernstige oogproblemen in ieder geval naar een specialist in oogziekten en ga niet zelf dokteren!