Entropion en ectropion zijn twee oogaandoeningen waarbij kleine haartjes op de ooglidrand of naar binnen of naar buiten krullen en zo voor oogontstekingen of hoornvliesbeschadiging zorgen. Iets om in de gaten te houden dus, vooral als je hond vaak tranende ogen heeft. Bij de mopshond, bulldog en pekinees staan deze twee begrippen erg hoog in het lijstje van erfelijke aandoeningen. Maar, wat is het nu juist?
Entropion of het naar binnen krullen van de ooglidrand
Bij entropion is de ooglidrand van je hond naar binnen gekruld. Hierdoor prikken de haartjes op het ooglid in het hoornvlies van het oog en raakt het hoornvlies geïrriteerd, ontstoken of beschadigd.
Entropion komt het meeste voor bij het onderooglid, maar het kan ook uitbreiden naar het bovenooglid.
Als de beschadiging aan het hoornvlies te erg wordt, kan je dier minder gaan zien. In het ergste geval moet het oog verwijderd worden. Om blijvende schade aan het oog te voorkomen is het dan ook belangrijk dit op tijd te laten behandelen.
Ectropion of het naar buiten krullen van de ooglidrand
Bij ectropion is de ooglidrand van je hond naar buiten gekruld of hangt deze naar beneden. Doordat de binnenkant van het ooglid naar buiten staat, kunnen stof en vuil makkelijker in het oog komen. Hierdoor bestaat er een grotere kans op een oog- of hoornvliesontsteking. Omdat het onderste ooglid het oogvocht niet kan tegenhouden, gaat het oog sneller tranen.
Wat ligt aan de oorzaak?
Entropion en ectropion zijn in de meeste gevallen erfelijke aandoeningen. De hond krijgt vaak in het eerste levensjaar al klachten maar ook op latere leeftijd kunnen nog klachten ontstaan.
Ectropion komt vaak doordat de lengte van het ooglid te lang is. Ectropion kan ook veroorzaakt worden door een ernstig litteken aan het ooglid, bijvoorbeeld na een ongeluk. Ook bij een niet goed uitgevoerde entropion operatie kan de ooglidrand naar buiten zakken.
Wat zijn de symptomen?
Denk je dat je hond last heeft van entropion of ectropion? Let dan op volgende symptomen:
- tranende en natte ogen, traanstrepen langs de neus
- met de poten in de ogen wrijven en veel met het oog knijpen
- een rood, gezwollen, ontstoken oogslijmvlies
- vocht aan de buitenzijden van het oog
- hoornvlies dat donker gaat kleuren
- zichtbaar bij ectropion: deels naar buiten gekrulde of naar beneden gezakt onderste ooglid
Wanneer moet ik naar de dierenarts?
Een oog is erg gevoelig en snel actie nemen is cruciaal. Als je denkt dat je hond een oogaandoening heeft, neem dan meteen contact op met je dierenarts of een specialist in oogheelkunde.
Entropion of ectropion kan een dierenarts vaststellen door het oog goed te bekijken. Met speciale druppels kan gekeken worden of het hoornvlies beschadigd is.
Bij een lichte vorm kan het oog beschermd worden door het aanbrengen van een vette oogzalf.
In de meeste gevallen is het inkorten van het ooglid echter noodzakelijk. Een klein stukje huid van het ooglid wordt dan verwijderd. Het ooglid zal weer mooi aansluiten tegen de oogbol en het oog niet meer irriteren of beschadigen.
Probeer wel te wachten met een operatie tot je hond volgroeid is, want dan pas kan goed bepaald worden hoeveel het ooglid ingekort moet worden.
Laat de operatie altijd uitvoeren door een specialist in oogheelkunde! Oogoperaties zijn een erg secure operatie.
