Het idiopatic head tremor syndrome of in simpelere woorden hoofdschudden is – net als reverse sneezing – een aandoening die bij platsnuiten iets meer lijkt voor te komen. Je hond begint in rustfase plotseling met zijn hoofd te trillen. Gelukkig is het geen hersenaandoening en heeft het ook geen schadelijke gevolgen. Voor de baasjes is het echter best angstaanjagend!

Idiopathisch is een woord uit de (dier)geneeskundige wereld dat betekent zonder bekende oorzaak. Veel klachten en ziekten hebben een of meer bekende oorzaken, maar veel ook niet. Die worden aangeduid met idiopathisch als men wil uitdrukken dat de oorzaak onbekend is.

Idiopatic head tremor syndroom wil dus letterlijk zeggen ‘het syndroom waarbij het hoofd trilt zonder bekende oorzaak’.

Wat ligt aan de oorzaak van dit hoofdschudden?

De oorzaak van het hoofdschudden is, ondanks uitvoerig onderzoek door verschillende neurologen, nog onbekend. Wel is via hersenscans aangetoond dat het geen gevolg is van een hersenaandoening, zoals een tumor.

Er zijn echter verschillende mogelijke theorieën.

• Dyskinesie, verantwoordelijk voor motorische controle.
• Lage glucose en/of calcium waarden in het bloed (komt vaker voor bij lacterende teefjes) .
• Hormonale schommelingen (komt vaker voor gedurende de oestruscyclus).

Hoe kan ik hoofdschudden herkennen?

Het hoofdschudden uit zich in 3 bewegingen: roterend, horizontaal en verticaal en duurt over het algemeen tussen 1 en 3 minuten. De honden blijven alert maar kunnen symptomen vertonen van irritatie en ongemak.

De frequentie van de aanvallen varieert sterk per hond, aanvallen kunnen eenmalig zijn maar ook vaker terugkeren. Als ze van terugkerende aard zijn kan dat gaan van meerdere keren per week tot slechts eenmaal om de zoveel jaar.

De meeste honden waarbij de aanvallen van hoofdschudden starten, zijn tussen zes maanden tot drie jaar oud.

Wat kan ik doen tijdens het hoofdschudden?

Omdat de oorzaak van de aandoening onbekend is en schadelijke effecten uitblijven, is er ook geen behandeling voor het hoofdschudden.

Wanneer de hond afgeleid wordt en zich focust op een specifieke doelgerichte activiteit verdwijnt het schudden meestal. Probeer je hond dus even af te leiden door met hem praten of een koekje te geven. Roep hem bijvoorbeeld naar de keuken of vraag hem om een plasje te gaan doen. Na een paar minuten gaat de aanval meestal vanzelf weer over. Er zijn echter gevallen bekend waarbij de aanval enkele uren duurde.

Probeer de aanval vast te leggen via je gsm of camera zodat je dierenarts beter kan evalueren wat er juist is gebeurd. Tegen dat je bij een dierenarts bent, is de hond namelijk meestal weer kiplekker.

Wanneer moet ik naar de dierenarts?

Observeer je hond: reageert hij niet normaal op prikkels? Kijkt hij wazig uit zijn ogen, met vergrote pupillen? Komt er schuim uit zijn mond? Dit hoort niet bij de kenmerken van hoofdschudden, het kan dan gaan om een epilepsieaanval. Blijf kalm en zorg dat je hond zich geen kan pijn doen. Een eenmalige epilepsieaanval wordt in principe niet meteen met medicatie behandeld. Een check-up bij de dierenarts is echter sterk aangeraden.

Voel aan zijn oren en voetkussentjes, en neem, indien je twijfelt, zijn temperatuur. Als je hond plots koorts heeft, ga je best meteen naar de dierenarts.

Kijk ook goed in zijn oren, ook vuiltjes of oorpropjes kunnen er voor zorgen dat je hond met zijn hoofd gaat trillen.

Hoofdschudden kan ook veroorzaakt worden door een stofwisselingsprobleem of een aandoening in de hersenen. Het is dan ook aangeraden de aanval sowieso aan te kaarten bij je dierenarts om onderliggende aandoeningen uit te sluiten.