Na enkele zware maanden waarbij Julie en haar man zich iedere dag weer voorbereiden op wat komen zou, was het eind mei dan toch zover. Ze moesten afscheid nemen van hun allereerste adoptiehondje. Bubsje kreeg bij haar adoptie enkele jaren geleden een ware make-over en leefde als een echte prinses. Overtuigd dat ook Bubsje gewild zou hebben dat een ander hondje in nood haar plekje binnen de roedel zou overnemen, kwam de verwaarloosde in beslag genomen Blue al snel op hun pad! Lees hier het verhaal.

Een zwarte dag

Dinsdag 23 mei ’23: de dag waarvan Julie en haar man wisten dat hij er zat aan te komen. De dag waarop ze de meest verschrikkelijke keuze moesten maken om hun Engelse bulldog Bubsje uit haar lijden te verlossen en te laten vertrekken naar de hondenhemel…

“Begin dit jaar begon Bubsje vaker dan gewoonlijk te plassen.” begint Julie haar verhaal. “Eerst werd gedacht aan een blaasontsteking. Zodra we de medicatie afbouwden, kwam het probleem echter meteen terug. We lieten puncties afnemen en die gaven weer dat er ontsteking in de urine zat, die niet wegging met medicatie. We werden doorverwezen voor een kijkoperatie, die Bubsje als een kanjer doorstaan heeft op haar 12jarige leeftijd. Ons kranig oud dametje… “

Enkele dagen later ontvingen ze de uitslag. Die voelde voor Julie als een vuistslag in het gezicht. Het was dan ook helemaal niet dat waar ze op gehoopt hadden. “Bubsje bleek kwaadaardige kanker in de urinewegen te hebben, met meerdere tumoren in de plasbuis. Deze kanker was onmogelijk te genezen of opereren gezien de delicate locatie. Ons hart brak in duizend stukjes, zeker omdat ze verder haar gewone, gelukkige, onbezorgde zelve was. ” vervolgt een emotionele Julie.

In overleg met de dierenartsen werd er een kuur van pijnstillers en ontstekingsremmers opgestart die ook een afremmende invloed konden hebben op de groei van de kanker. Niemand kon echter vertellen hoelang Bubsje nog bij hun zou blijven.

“Vanaf dat moment was elke dag samen een nog grootser geschenk dan voorheen, want oh wat hielden wij van haar! Ons eerste adoptiehondje…”

Julie

Stapelgek op Bubsje

Het was dan ook grote liefde sinds die eerste dag in januari 2020 toen negenjarig Bubsje bij hun kwam wonen. “We kwamen die dag thuis met haar, ze liep op haar doodse gemak een rondje door het huis om vervolgens in de zetel te springen en op haar rug te gaan liggen. Lieve, lieve Bubs, ik was stapelgek op haar, en nog steeds. Ze was zo mooi, zo lief, lui, onverschillig, grappig, ontroerend. Ze was perfect, ook al had ze enkele kwaaltjes. Zo had ze onder andere slechte ogen, die we vanaf het begin met zoveel liefde en toewijding meermaals per dag behandelden met zalf en druppels, voorgeschreven door een fantastische oogarts. Ze liet het steeds met alle gemak toe, zonder klagen.” Julie pinkt enkele traantjes weg bij de herinneringen, het gemis is groot…

Intussen is Bubsje terug thuis. “Waar ze hoort, voorgoed, samen met onze andere sterretjes Diva, Bijou & Dini… We hebben haar de meest fantastische, liefdevolle tijd gegeven die een hond zich maar kan wensen. Daar ben ik 200% zeker van. En zij heeft ook ons zoveel liefde en plezier geschonken en ontelbaar vele glimlachen op onze gezichten getoverd… onze prinses.

“Moest ze kunnen praten, ze zou gezegd hebben: “Als ik er niet meer ben, gun een ander dan dezelfde kans als die dat ik gekregen heb…”.

Julie

En dat deden ze ook want… sinds kort woont Blue bij hen!

Schrijnende omstandigheden

Blue is een Franse bulldog jongeheer van 2 jaar oud. Hij werd in beslag genomen (of eerder ‘gered’) door de politie onder schrijnende omstandigheden. Opgesloten in een bench werd hij achtergelaten in een appartement, graatmager en in zijn eigen uitwerpselen. De eigenaar was opgenomen in de psychiatrie en had niemand laten weten dat er thuis nog een hondje in de bench zat… Hij werd gelukkig net op tijd gered want hij had het anders niet gehaald.

“Ik zag de oproep van het asiel verschijnen op Facebook en moest meteen denken aan onze eigen Dobli. Het kon wel een tweeling zijn” vertelt Julie enthousiast. “Na overleg met m’n man – die ook meteen verkocht was – stuurde ik het asiel een mailtje voor wat meer informatie en met wat uitleg over onze situatie. Ik kreeg bijna direct een enthousiast mailtje terug waarbij ze ons uitnodigden voor een kennismaking met Blue, en dus reden wij daarheen. Het klikte meteen, want Blue bleek een zeer enthousiaste, lieve bull te zijn die meteen aanvaard werd door onze roedel. We besloten dus dat hij bij ons zijn gouden mandje zou krijgen.”

Blue is intussen één week bij Julie en haar man en de foto’s en verhalen zijn duidelijk. Het is alsof hij er altijd al geweest is, ongelofelijk maar waar. “We zien een zeer gelukkige hond nu, die het leven leidt dat elke hond verdient. Zo zien we een echte waterrat, die niet weg te slaan is uit ons zwembad. Ravotten met Dobli en Dipsy is het liefste dat hij doet. Het hondenluikje had hij ook al vrij snel door, want bij ons kunnen ze steeds vrij binnen en buiten lopen. En mee wandelen gaat ook steeds beter en beter.” vertelt Julie. “Kortom, een fantastisch ventje!”

Een nieuw hoofdstuk

Voor Julie en haar man begint nu een nieuw hoofdstuk. Een nieuwe wending binnen de roedel. Daar waar Bubsje de rust en kalmte zelve was, zorgt Blue nu voor een levendige vibe in hun roedel en leven. En ook dit ventje hebben ze al helemaal in hun hart gesloten.

“We zien ze allemaal even graag, met hart en ziel. Jong of oud, reu of teefje, met of zonder zorgen, het maakt hier allemaal niet uit, het moet enkel klikken met onze roedel en als dat het geval is dan zijn ze allemaal welkom.”

Julie

Hoewel, allemaal is natuurlijk onmogelijk…. “Ik zou ze natuurlijk het liefst allemaal adopteren maar mijn fantastische echtgenoot die mij overal in steunt houdt mij gelukkig wel met de voetjes op de grond. Een roedel van 4 is dan ook niet te onderschatten.” Het is wel duidelijk dat ten huize Julie de hondjes centraal staan in hun leven. Ze zijn hun alles, hun grootste geluk. Een uitspraak die dan ook vaak terugkomt in ons gesprek.

“Voor mij persoonlijk is het zorgen voor hen het meest fantastische dat er is in het leven. De dankbaarheid, de liefde en het plezier die je van hen terugkrijgt, zijn gewoonweg onbetaalbaar. En ook al hebben ze allemaal een rugzakje, voor ons zijn ze 1 voor 1 uniek en perfect. Blue is ondertussen ons zesde adoptiehondje op drie jaar tijd.

Ik kan wel zeggen dat het ons levensdoel is, om zoveel mogelijk hondjes een gelukkig leven te kunnen geven. Wat je ervoor terugkrijgt, is het mooiste dat er is. Namelijk de meest onvoorwaardelijke, pure en oprechte liefde die er bestaat!

Julie

Hoewel het afscheid nemen telkens hartverscheurend en verschrikkelijk is, weerhoudt het er ons niet van om ons hart telkens opnieuw open te stellen voor een hondje dat op zoek is naar zijn gouden mandje.” besluit Julie.

Verderlezen? Lees het adoptieverhaal van Bubsje, Dobli en Beauke

Ontdek hoe ook Dipsy in hun roedel kwam.

En blik terug op de adoptie en het afscheid van oma Dini