In oktober 2019 waggelde Bobbie het leven van Tine binnen. Hij was een van de hondjes die bij bullenhuisje Chez Swa verbleef in afwachting van een nieuwe permanente thuis. Bobbie was een mopshond met een rugzakje. Bijna 9 jaar, een oogje kwijt en wiegend op zijn pootjes wegens een spierzwakte en afwijking in de rug. Tine deelt haar adoptieverhaal met ons!

Dankzij Bobbie maakte ik kennis met het vakkundige en liefdevolle werk dat Nancy Faes, van Beerse bullenhuisje Chez Swa, verricht. Ik blijf haar bijzonder dankbaar voor het feit dat hij een plekje mocht krijgen bij ons.

Een jaar later…

Vandaag, een jaar later, voelt Bobbie even vertrouwd en warm aan als mijn dekentje in de zetel (dat laat op de avond trouwens zijn dekentje wordt. Piraat Bobbie is een echte knuffelmops en een allemansvriend.

Sinds onze oudste mopshond ons afgelopen herfst helaas verliet na een agressieve kanker, moest hij zich opnieuw aanpassen aan de nieuwe situatie in huis. Hij deed dat wonderwel goed. Hij werd nog aanhankelijker en de beste en zachtste plekjes in huis werden nu helemaal van hem.

Kwali-tijd met Bobbie

Bobbie leeft bij ons op het tempo van zijn oude dag. Overdag geniet hij van zijn dutjes en van een ommetje in de tuin. Mochten zijn pootjes het toelaten, maakten we grotere wandelingen, want hij is zo vrolijk en nieuwsgierig wanneer hij aangelijnd de straat op mag. Helaas sleept hij te snel met zijn pootjes om echt te wandelen. Daarom trekken we regelmatig naar de fysiotherapie om de spieren in zijn pootjes te versterken. En reken maar dat hij geniet van de aandacht (en de beloningskoekjes) tijdens die sessies!

Gezien zijn leeftijd, beseffen we dat zijn tijd bij ons beperkt is. Maar met zijn aanhankelijkheid, knuffels en zijn grappige mopsenkarakter maken we er absoluut kwali-tijd van!