Eind september belandde de zevenjarige Bully in het Dierenasiel Stevenshage, samen met 2 andere hondjes. Na een zoektocht van meer dan twee maanden kwam eindelijk een geschikt baasje voorbij. Ze regelden een ontmoeting en.. gelukkig.. Bully mocht mee naar huis! Wij waren natuurlijk reuze benieuwd hoe het ondertussen met Bully gaat!

Wie is Bully nu ook alweer?

In zijn asielfiche konden we lezen: “Kleine dappere Bully is samen met 2 andere hondjes afgestaan aan het asiel vanwege ziekte van de eigenaren. Bully mist 1 oog, maar ook met het oog wat hij nog heeft, ziet hij nagenoeg niks. De verhuizing naar het asiel was dan ook best heftig voor hem. Gelukkig had hij de andere hondjes om zich aan op te trekken. Bully zijn wereldje was bij de vorige eigenaar klein. Als ze al naar buiten gingen voor een wandeling, dan was het vlakbij huis. Er waren ook tijden dat de honden niet uitgelaten werden en dat ze hun behoeftes in huis moesten doen. Bully vindt wandelingen in de grote wereld dan ook spannend en blijft liever dicht bij huis. Als Bully in een liefdevolle omgeving zit en er in huis en tuin niet veel veranderd wordt, dan denken wij dat hij nog een mooi leven heeft. Naar mensen toe is Bully onzeker en kan uitvalgedrag vertonen. Voor hem is dit een manier om zijn handicap te verbloemen.”

Hoe gaat het nu hem?

Bully woont ondertussen twee weken bij Elke, zijn nieuwe baasje, en we mogen het gerust zeggen: hij voelt zich al helemaal thuis! Zijn baasje heeft er een knuffelbeestje én een nieuwe vriend bij na het verlies van haar tienjarige Franse bulldog Boeffie, deze zomer. Ze omschrijft Bully als speels en knuffelig, een hondje dat ondanks zijn beperkingen graag wandelt en vooral geniet van bij het baasje in bed te liggen. Bully heeft zijn gouden mandje dus wel gevonden!

Bully beet enkel uit angst

In het asiel durfde Bully best bijten, bijvoorbeeld bij het aandoen van een leiband. Hij had bang voor die vreemde mensen, de geuren en geluiden in het asiel en de handicap om niets van dat alles te kunnen zien. Volgens Elke geeft zijn uiterlijk ook vaak het ‘idee’ dat hij zou willen bijten, maar dat is volgens haar vooral door die oogoperatie, want qua geluiden die hij maakt, herkent ze het nog van haar Boeffie en weet ze dat hij het goed bedoeld.

De eerste dag heeft hij Elke dan ook flink gebeten bij het in de auto zetten. De nieuwe situatie maakte hem doodsbang en hij was nog totaal niet gewend aan zijn blindheid. Maar dat gaf Elke gelukkig geen angst, ze wist dat het uit paniek was. Sinds hij bij haar is, zijn er echter geen aanvallen meer voorgevallen! Bij Elke is het namelijk dagelijks 5 tot 7 keer de leiband aan en uit om te gaan plassen, en hij laat dit heel goed doen. Hij gromt niet, probeert niet te bijten, kortom gewoon een lieverd die doodsbang was.

Elke dag meer vertrouwen

Met de hulp van Elke bewijst Bully, ondanks zijn leeftijd, een vlotte leerling te zijn. Gelukkig kan hij wel nog horen zodat ze hem met haar stem goed kan begeleiden. Elke dag vertrouwt hij haar meer en meer.

Boeffie was blind én doof

Elke heeft trouwens wel wat ervaring met blinde hondjes want haar Boeffie was niet alleen blind maar ook nog eens doof. Een extra uitdaging dus! Toen Boeffie doof bleek te zijn, leerde Elke alles met handgebaren aan. Pas later werd hij echter ook blind en moest alles gebeuren op basis van geur, met haar hand voor zijn neusje begeleidde ze hem. Boeffie kende Elke natuurlijk door en door, en andersom ook, dus het ging wel makkelijker dan met Bully, voor wie ze nog een heel nieuwe persoon is. Maar er is een duidelijke klik dus we zijn overtuigd dat het wel goed komt tussen die twee!